Endülüs geleneği 'hayattayken mezar hazırlığı'
Tunus'un kuzeybatısındaki Bace iline bağlı Testur şehri sakinleri, bir Endülüs geleneği olan hayattayken mezarını hazırlama adetini devam ettiriyor.
Tarihi kayıtlar Endülüslülerin Kuzey Afrika (Fas, Tunus, Cezayir) topraklarına 13,15 ve 17'nci yüzyıllarda göç ettiğini gösteriyor.
İspanya kralı III. Felipe'nin 1609'da ülkeden sürülmesine karar verdiği EndülüsMüslümanlarından 80 bin kişi Tunus'a gelmiş ve Testur kentine yerleştirilmişti. Testur kentine yerleştirilen Endülüslüler, kuruluşundan bu yana kentin atan kalbi olan "Narenc (Turunç) Meydanını" boğa güreşleri için kullandı ancak bugün meydan bölge halkının oturup sohbet ettiği bir alana dönüştürüldü. Söz konusu meydanın yakınlarında kentin eski çarşısı, çarşının çevresinde ise ters dönen saatiyle bilinen Büyük Cami ve boş mezarlarıyla ünlü bir kabristan bulunuyor.
"Bu adet, her daim ölüme hazır olmamızı sağlıyor"
Narenc Meydanında oturan Testur Kenti Muhafaza Derneği Başkanı Raşid es-Susi (67), iskan ettiği mahalle ile mezarlığı işaret ederek, "Şurada evim, orada da mezarım var. Bu adet, bizim her daim ölüme hazır olmamızı sağlıyor" dedi.
Hayattayken mezar kazma geleneği
Bölgedeki kültürlerin birbirinden etkilendiğini vurgulayan Susi, "Rivayete göre, 1492'de Gırnata Emirliği'nin düşmesinin ardından eşleri ve çocukları gözleri önünde işkenceye maruz kalan kadınlar, öldüklerinde bir süre defnedilemedi. Ardından insanlar arasında hayattayken mezarlarını kazma adeti uygulanmaya başladı" şeklinde konuştu.
