Anay Pazarı: Mersin'in en eski ilçelerinden birisi olan Gülnar ilçesinin daha önceki adı.

Gülnar, Mersin'in serin ve şirin yaylası.

Özellikle kış ve yaz mevsimlerinin hakkıyla yaşandığı bir yer. Ne zaman Mersin'e yolum düşse Gülnar'a mutlaka uğrarım. Her uğradığımda da Gülnar bana birçok şey söyler. O klimalara taş çıkartan serin esintisiyle bana adeta içini döker. Ben o esintiyi hû makamında çektikçe içim ferahlar. Sair günlerde benimle kısık bir ses tonuyla konuşan Gülnar, cuma günleri gür sesiyle bana adeta meydan konuşması yapar.

Bende meydan okumaktan ziyade, meydanı okuyan bu seslenişi dinlemek için “Anay Pazarı'''nda cuma namazı kılarım.

Anay Pazarı'nda cuma namazı kılmak, bana Yahya Kemal'in “Süleymaniye'de Bayram sabahını” hatırlatır. Süleymaniye'de Bayram Sabahı, Anay Pazarı'nda cuma namazı birbirini ne de güzel tamamlıyor. İkisi arasındaki büyük fark, birinden diğerine gitmemize engel değil, vesile oluyor.

Şayet bir cuma günü yolunuz Gülnar'a düşmüş ise o günün cuma olduğunu iliklerinize kadar hissedersiniz. O günün cuma olduğunu Günlar, bütün gücüyle durmadan haykırır, durur. Şehirde hareketin kaynağı ve bereketin menba-ı müminlerin bayramı, Cuma günüdür.

Sıcak yaz aylarında güneşin kavurduğu Mersin, Silifke, Aydıncık, Bozyazı, Anamur ve bu ilçelerin köyleri ve mahallelerinden gelen insanlar, coşkun seller misali cuma sabahları Gülnar'a akın ederler. Gülnar bu sıcak misafirlerini oldukça senin karşılar. Onları buz gibi havası ve çelik gibi suyuyla sarar, sarmalar, rahatlatır.

Mübarek cuma günleri şehir oldukça canlı, sakinleri ise ziyadesiyle heyecanlıdır. Her cuma şehre kurulan meşhur Anay pazarı, gezip görenlere Mersin'in bereketli ve mümbit topraklarının sayısız lezzetlerini cömertçe ikram eder.

Anay pazarının lezzet şöleni tek kelimeyle muhteşemdir. Mersin'in bu küçük ilçesi her cuma günü büyük buluşmalara ev sahipliği yapar. Şehrin kalbi mesabesindeki Merkez Camii avlusu ve sırtını muhabbete dayamış Çınaraltı Çay Ocağı Gülnar'da sevenleri buluşturan su yoludur. Buralarda bir araya gelerek hasret gideren okul, hac ve asker arkadaşları uçak gibi kalkıp inen çay tepsileri eşliğinde hatıralarını tazeleyerek, dostluklarına çelik suyu verirler.

Saatlerce sürüp giden koyu sohbetlere tavşan kanı çaylar bahane kılınır. Hele bir de insan bu koyu çınar gölgesinde tavşan kanı çayın yanına Gülnar peynirinden yapılmış sıcak bir Gülnar böreği bulabilirse, keyfini anlatmaya kelimeler kifayet etmez.

Mübarek de öyle lezizdir ki insan tok karnına üç taneye ‘'yok'' demez. Dostlar arasında hararetle devam eden koyu sohbetler, Adem hocanın tatlı ve gevrek sesiyle okuduğu sala ile adeta bıçak gibi kesilir. Şimdi Gülnar arzı için cuma namazı vakti.

Anayı pazarında Cuma heyecanı başlıyor. İnsanların fevç fevç abdest alıp, camiye koşmaları, görenlere ümit aşılıyor. Gülnar'ın çeşitli köy ve mahallelerinden ve komşu ilçelerinden gelen misafirleri, vaazı dinlemek için ilk saflarda hazır.

Türkiye'de birçok camide cuma namazı kılmak nasip oldu. Fakat Gülnar Merkez Cami cemaatinin vaaz dinleme iştiyakine benzer bir iştiyaki pek fazla gördüğümü söyleyemem. Nedenini bilmiyorum fakat Anay Pazarı'nda Cuma kılmak bana tarifsiz bir haz veriyor.

Anay Pazarında Cuma kılmak beni adeta alıp  bambaşka alemlere götürüyor. Müftüler, vaizler, imamlar, müezzinler değişiyor, fakat benim o camiden iktibas ettiğim huzur ve huşu değişmiyor. Bana o caminin vaazı, hutbesi, ezanı bir başka geliyor. Mübarek Cuma gününün her şehre ve camiye ayrı bir tecellisi var elbette. Fakat sanki buradaki tecelli bir başka. İnsan özellikle Cuma namazlarında bu camide bir hoş oluyor.

İmamın Fatihası ile birlikte camiden çıkan cemaatin cami avlusundaki ayak üstü muhabbeti insana bal yapmak için çiçeklere dağılacak olan arıları hatırlıyor. Anay pazarında Cuma kılmak insanın duygularına can, düşüncelerine ilham veriyor.

Güzel yurdumuzun her köşesinde ki bütün güzellikler sermayemiz. Küçük büyük demeden o güzellikleri hak ettikleri ölçüde büyütmektir gayemiz.

Mantık ilminin istifadenize sunduğu “tümevarım” ilkesinden hareketle soracak olursak.

Anay pazarında Cuma namazını yaşamayan hissetmeyen kimse “Süleymaniye'de Bayram Sabahını” nasıl yaşar, nasıl hisseder?