Bakış açımız mı dar yoksa bütün kapılar aynı anda kapalı mı?

Tüm kapılar aynı anda kapansaydı yaşıyor olmanın bir anlamı kalmazdı. Çünkü çark dursa, oyun biter. Yaşam akıp gittiği müddetçe çark dönmeye devam eder. Ve yaşamımızın dişli çark sistemi döndükçe de biz insanların elinde mutlaka yürünecek bir yol seçme imkânı vardır.

Eğer yürünecek yollara açılan tüm kapılar kapalı olsaydı, yürüyemediğimiz için bize sorumluluk da yüklenmeyecekti. Aksi hâlde adaletsizlik olurdu. Yani Tanrı tüm kapıların kapalı olacağı bir anda hiçbir aralık kapı bırakmadan bir insanı sınarsa; merhameti, adaleti ve rahmeti ile çelişen bir davranış sergilemiş olurdu. Bu da mümkün olmadığı için (çünkü Allah koyduğu yasalar gereği yarattıklarına karşı merhametli ve adaletli olmayı kendisine dahi kural olarak koyacak nitelikte; yüce, merhametli ve eşsizdir.) bize düşen, tüm kapıların "adalet" yasası gereğince aynı anda kapalı olmadığı bilinciyle yaşamı kucaklamaktır.

Madem tüm kapılar aynı anda kapalı değil ve her zaman için yürünecek yol var,  öyleyse bize düşen; sabırla, inançla, yasalara ve Allah'a olan güvenimizle, bilinçle, cesaretle ve ferasetle aralıklı olan doğru kapıyı bulup tıklatmaktır. Mücadeleyi ve sabrı bırakmayarak zorlukların üstesinden gelmektir. Zira İslam'ın insanı için umutsuzluk ve hiçbir çıkış yolun olmadığı an, sadece ve sadece "son saattir". Öyleyse henüz son saat kapımızı çalmamışken, mücadeleye, yürümeye, çözüm üretmeye, sabırla ve Allah'a güvenerek yaşamaya devam edelim derim. Allah, Asr Sûresinde ziyanda olmayan insanları tanımlarken,  "inanıp iyi işler yapanlar, birbirine hakkı ve sabrı tavsiye edenler" demiştir:

"Asr'a andolsun ki,

İnsan ziyandadır.

Ancak inanıp iyi işler yapanlar, birbirlerine hakkı tavsiye edenler ve birbirlerine sabrı tavsiye edenler ziyânda değillerdir."

(103/ 1-2-3)

En güzel ve en yaşanılabilir yollara açılan kapıları sabırla tıklatmanız temennisiyle Sevgili okur...