İnsan kendi dertli olunca başkasının derdini görmez olurmuş. Bizimki de bu minvalde bir durum galiba. Doğu ve Güneydoğu'da son olaylarla beraber hepimizin gündemi değişti. Düne kadar Suriye, Filistin, Mısır konuşurken artık kendi derdimize yanıyoruz. Ateş evimize düştü, söndürme telaşından kimsenin derdini görmez olduk.

Filistin de işgalci Yahudiler Mescidi Aksa'ya girdiler bazı Müslümanlar yaralandı, ciddi olaylar çıktı, ama biz kendi derdimizden oradaki derdi duymadık bile. Yahudiler bizden ses çıkmamasının cesaretiyle azıttılar adeta.

Suriye'de olaylar farklı bir boyuta taşındı. Amerika'yla beraber Rusya da Suriye'ye girdi, hatta önceki gün DAEŞ adı altında Özgür Suriye ordusunu vurdu. Biz yine kendi derdimizden sessiz kaldık. Nede olsa kendi evimizde yangın var, telaşımız bize yeter.

Yine önceki gün sessiz sedasız bir şekilde ABD hava kuvvetlerine bağlı bazı uçaklar Diyarbakır'a konuşlandı. Hedef DAEŞ dendi, ama biz yine umursayamadık, çünkü evimizin içinde ateş var, bu ateş sönmeden asla bir şey yapamayız. Hem ne olacak ki o uçaklar DAEŞ'i vuracak! Kime ne!

Hendek siyaseti, Öz yönetim, özerklik, çatışma, ölüm var gündemimizde. Okulların önünde patlayan bombalar var. Okul penceresine yerleştirilen bombalar var. Taranan, bombalanan, yakılan okullar var gündemimizde. Pusular var.

Boşalan Sur içi var, Cizre var. Yavaş yavaş yeni bir mülteci akınına dönebilecek potansiyelde ciddi bir sorun var. Ateş içten içe yakıyor… Kimse çözüm endeksli yaklaşmıyor. Eh nede olsa kendileri değil Cizre'de, Silopi'de, Sur'da yaşayanlar. Elleri silahlı gençler dolaşmıyor sokaklarında, Ankara'nın, İstanbul'un, İzmir'in… Ne olur ki  en çok üç beş kişi daha ölür günde. Uçaklar kalkar kandili bombalar, yine üç beş ölür, uçaklar kandili bombalar, kısır döngü böylece sürer gider. Ölen ölür kalan sağlar bizimdir. Asker, Polis alırız. YDG-H'a elaman toplarız, savaşsa savaş. Peki, nereye kadar? Sürdürülebilir mi bir durum mu bu? Kan kanla temizlenir mi, her gün yeni canları toprağa sunmak hangi ülkeyi koruyacak, hangi ülkeyi kuracak?

Her ölümü lanetliyoruz, insan ölmesin, adı ne olursa olsun. Herkes Alah'ın kendine bahşettiği hayatı yaşasın. Eşrefi mahlukat olan insan esfeli safilin olmasın. Kimsenin kanı kimsenin eline bulaşmasın. Hiçbir devlet bir insanın hayatından daha kutsal değildir. Hiç kimse diğerinden daha şerefli değildir, olamaz.

Ne olur bu kan dursun, insanlar barışa bir şans daha versinler. Kendi esas gündemlerimize geri dönelim. Bizi bekleyen milyonlarca kardeşimiz var. Onlara el uzatmamız için Allaha el açan. Allahtan dileyip, Allah'ın bizim elimizle onlara ulaştırmasını bekleyen.

Hadi özümüze dönelim esasımızı inşa edelim. Vallahi kavga ettiğimiz şey bir incir çekirdeğini doldurmuyor

Selam sizi kuşatsın.