Güler yüzlü olmak!
Değerli okuyucularımız, yazılarımızda genelde nezaket ve İstanbul nezaketi
üzerinde duruyoruz. Hatıralarımızda da bunu sizlere aktarmaya çalışıyoruz. Ama
yaptıklarım, anlattıklarım hepsi benim nezaketsizliklerim. Şimdi diyeceksiniz
ki, Fahri Sarrafoğlu İstanbul’u anlatıyorsun, İstanbul’un güzelliklerini
anlatıyorsun, bize İstanbul’un nezaketini söylüyorsun ama kendin yaptın
diyorsun. Evet, benim gençlikte yaptıklarımı, sevgili kardeşler sizlere
aktarıyorum ki ibret olsun, inşallah yapmayalım, bizde tövbe edelim, bize de
sadaka olsun anlatarak. Bunları diyorum ki, ben yaptım, siz yapmayın diye.
Efendim, bugünkü
nezaketle ilgili daha doğrusu nezaketsizlik ile ilgili anlatacağım olay 1990’lı
yıllarda oldu. 90’lı yıllarda, İstanbul’a geldik ve o yıllarda kapalı çarşıda
dergi çıkartıyorum, İstanbul kuyumculuk odasıyla, ‘’Gold News’’ dergisi
çıkartıyorum, devamlı kapalı çarşısı içerisindeyim ve kuyumcular ile devamlı
iç-içeyiz baba mesleği kuyumculuk olduğu için. Dergiden dolayı dükkanlara
giriyorum, imalathanelere giriyorum, koşturuyoruz, gazeteciyiz aynı zamanda,
Türkiye gazetesinde o zaman yazıyordum, Türkiye gazetesinin İngilizce gazetesi
vardı ‘’Made in Turkey’’ diye ona yazıyordum. O gazeteyi yazdığım için yurtdışılarına
gidip geliyoruz.
Bir Ramazan günü sevgili kardeşlerim, Hüdayi Vakfımız var, tabii ikramlarda
bulunuyor, biliyoruz Hüdayi vakfını 1984’den beri biliyoruz tanıyoruz elhamdülillah.
Gittiğimiz yerlerde, söylüyorum bakın Hüdayi vakfımız var, yardımlar var,
aşevlerimiz var, dağıtıyoruz diye, gittiğimiz yerlerde böyle söylüyorum, bana
zarf veriyorlar. İşte zekât, fitre veriyorlar, bu benim zekâtım, bu benim
fitrem diye, bizde bunları nezaket olduğu için güzelce zarf içerisinde
alıyoruz.
Nezakettir tabi, onu biliyorum çünkü çok önemli, nezaket zarf içerisinde olması
lazım, üzerine yazıyoruz bu zekattır, bu sadakadır, bu bağıştır diye sevgili okuyucularımız.
O zaman aldım Ramazan’da bir gün, İMC
blokları var, İstanbul un kapanında, Allah hayırlı ömürler versin inşallah,
Osman Nuri Topbaş Hocamızın, o zaman bulunduğu yer Hisar tekstil orada,
zarfları getirdim, güzel edeple ama tabi içimde biraz ne var, hafif gurur var.
Bak Efendim getirdim 10-15 tane zarf var, bunlar vakfımıza geldi kapalı
çarşından, beni tanıyanlar kuyumcular, esnaflar verdi Hüdayi vakfımıza, böyle
bir sevinç var. Zarflara baktı hocamız, büyümüz, baktı-baktı şöyle ama almadı
zarfları, çok şaşırdım, şöyle iki tanesini aldı. 10 diyeyim, 11 tane zarf var
ama sadece 2 tanesini aldı. Nasıl kırıldım, nasıl üzüldüm. Kuzum dedi, şunu
alalım, şu zarfları başka yere verelim dedi, başka yere verelim, başka ihtiyacı
olanlara götür bizim vakfımıza vermeyelim, gelmesin dedi.
Ayaktayım şok oldum tabi, her zaman üstadımız tebessümlüdür böyle ama bu sefer
bunları almayalım dedi, 7-8 zarfı kenara bıraktı, 2 tanesini aldı. Öyle olunca
ben şok oldum, üzerime kaynar sular gelir ya, ben ne yaptım, niye almıyor, ben
ne yaptım gelip gidiyor sorular…
Dedik ya, nezaket önemli, güzellik önemli. Ben öyle ısrar edince, mübarek
gülerek tebessüm ederek kuzum dedi seninle ilgisi yok dedi, bunlar verilirken,
belli ki dedi sen gazetecisin, sen dergi çıkartıyorsun, senin hatırına
verilmiş… Senden ya çekindikleri için veya senden bir menfaatleri olduğu için
verilmiş. Vakfımız için değil, böyle menfaatle, böyle bir şey bekleyerek, bizim
vakfımıza girmesin kuzum dedi. Biz hassas olalım, gittiğimiz yerlerde hassas
olalım. Gittiğimiz yerlerde dedi, kim ne niyetle veriyor bilmiyoruz. Bizim vakfımız
Aziz Mahmud Hudayi vakfımız böyle en ince dokunur, ihtiyacı olana verir ve
samimi bir şekilde ikramlar gelir, bizde dağıtırız. Biz bundan sonra buna
dikkat edelim dedi. Tebessüm ederek, bakın ikazı da tebessüm. Ben tabi
heyecanlandım, üzüldüm, ama üzülme dedi, bunlar verilmiş tamam bunları başka
yerlere götür, başka vakıflara ver, istifade etsinler, yapılsın, yerine ulaşsın
dedi. Sana verilmiş emanet yerine ulaşsın ama bizim vakfımıza bu iki tanesini
alalım, ikisi güzel, gerçekten vakfımızı sevmişler, gerçekten tanıyorlar,
biliyorlar, Allah rızası için hürmetten verilmiş kabul edelim dedi ve Bakara
süresi 262-263-263 ayetlerini okudu. Bakara süresi 262.ayetin meali
şöyle: ‘’Mallarını Allah yolunda harcayan, sonra da harcadıklarının
arkasından başa kalkıp incitmeyenler için rablerinin katında özel karşılık
vardır. Allah artık onlar için korku yoktur, onlar üzüntüde çekmeyeceklerdir’’.
Yine Bakara süresi 263.cu ayetin meali şöyle: ‘’İyi sayılan bir söz
ve bir bağışlama arkasından eziyet gelen bir sadakadan daha iyidir. Allah
zengindir, halimdir’’. Bakara süresi, 264.ayeti okuyalım, ‘’Ey
iman edenleri! Allah’a ve ahiret gününe inanmadığı halde malını insanlara
gösteriş yapmak için harcayan kimse gibi, sadakalarınızı başa kakmak ve
incitmek suretiyle boşa çıkarmayın. O kimsenin misali üzerinde toprak bulunan
düzgün ve yalçın bir kayadır, kayanın üzerinde şiddetli bir yağmur yağmış onu
çıplak hale bırakmıştır. Bu gibilerin kazandıkları hiçbir şeyden istifadeleri
olmaz ve Allah inkârcı topluluğa hidayet vermez’’ diyor.
Evet, sevgili okuyucularımız bu anımızı niye anlattık? Her işte nezaket,
sahada bulunuyoruz, yardımlar yapıyoruz, hep gönüllü, güller yüzlü inşallah
yapalım. Başa kakmadan yapalım. Allah rızası için yapalım. İşte ben ön plana
çıkayım, görünsün, benim ismim bak orada yazıldı, Fahri Sarrafoğlu bak o da
bağış yapmış, bak Ahmet-Mehmet de yapmış, sosyal medyada paylaşmış için
olmasın, Allah rızası için olsun. Sosyal Medya’da paylaşım olmasa daha güzel,
teşvik amaçlı hariç. Teşvik amacıyla inşallah niyetimiz olur. İnşallah buyurun
yapın, yapılır ama az önce okuduğumuz gibi Bakara süresi 261-264 de ki gibi,
Rabbim başa kakmadan ikram yapmayı nasip etsin ve gerçekten severek, Allah
rızası için yapmayı nasip etsin. İşte burada da, Allah hayırlı uzun ömürler
versin Osman Nuri Topbaş hocamızın güzel bir nezaketini, güzel bir örneğini
gördük. Dedik ki, önemli olan sadakanın çok olması değil, sadaka az olsun ama
gönüllü olsun sevgili kardeşlerim, severek olsun, senin hatırına, benim
hatırıma değil, Allah’ın hatırına, Allah rızası için olsun inşallah.
Hepinize selam ve sevgiler efendim. Allah’a emanet olunuz.