VF kat sol
VF kat sağ

26 Ocak 2020

Güzel ahlâk

Küçükken, "Allah Biiirrr" demeyi öğretirler büyüklerimiz. Sonra namaz sonrası kucaklarına alıp küçücük ellerimizi kendi avuçlarının içine koyarak "Amiiinnn" demeyi öğretirler. Daha sonra yaratılan her varlığı sevmeyi, kötü şeylerden uzak durmayı, güzel ahlâkı, orucu, namazı öğretirler...

Tasavvufî müziklerdi ilk dinlediğim ezgiler... Yunus Emre ilahileriydi ruhumu besleyenler...

Bugün her şeyi yeni yeni öğrenen bir çocuk gibi "Allah" demeyi öğrendim yine ellerim bir güzel elin avuçları içindeyken...

Şefkatle öğretilenler unutulmaz, sevgiyle beslenen yürekler paslanmaz. Bilinen bazı şeyler böyle güzel muhabbetler içinde tekrarlanınca imanı/aşkı tazeleniyor insanın. Damarlara manevi narkoz zerk edilince, yol kenarındaki bir çiçeğe, böceğe göz kırpıveriyor insan...

Allah kimseyi kimsenin karşısına öylesine çıkarmaz. Hikmetinden de sual olunmaz. Bunu bildik bunu söylüyoruz şimdi kırık cümlelerimizle...

Ezelden Cennet'e kadar tutunur eller birbirine görünmez bir sis içinde.

Uğur böceği ile dört yapraklı yonca misâli işte! 

El ele, gönül gönüle hep birlikte...