Seçimler hafta sonu.

Siyasi çekişmelerin yoğunluğundan mı, yoksa son zamanlarda çok fazla seçim gördüğümüzden midir bilinmez kimsede “heyecan” yok.

Açıkçası bende de yok.

Ne yapacağız peki seçimlerde?

Kime, hangi partiye oy vereceğiz?

Farklı düşünenler olabilir belki ama 2 Kasım sabahı seçimin galibi olacak partinin hangisi olacağıyla “kişisel” olarak çok fazla ilgilenmiyorum.

İçinde yaşadığım toplumun bir ferdi olaraksa durum başka.

Eğer bugün mevcut yaşam şartlarımı korumak, ekonomik, sosyal, kültürel olarak daha iyi bir ülkede yaşamak istiyorsam bunun yolu bazı ölçütlerin gerçekleşmesinden geçiyor.

Bu ölçütleri şöyle sıralayabiliriz:

Seçimler sonucunda benim oylarımla iktidar koltuğuna oturacak parti benim şu andaki hayat standartlarımın hepsini korumalı.

Ekonomi hepimiz için önemli. Ama ekonomi çok geniş bir kavram ben 5 yıl, 10 yıl sonrasını görebilmek istiyorum. Önümüzdeki 4 yıl görevde olacak partiye güvenmem gerekiyor.

Ekonomi demişken bana yol lazım, -eleştiriliyor ama- havaalanı lazım, denizden yeni ulaşım araçları lazım.

Yaklaşık 10 yıldır Türkiye dünyada söz sahibi. Birileriyle bu konuda da ters düşebilirim ama elimizin tersiyle 100 yıldır kenara ittiğimiz coğrafyalarla tekrar barışıyoruz. Bu uzun bir yolculuk biliyorum ama bir Türk olarak o coğrafyalarda tekrar söz sahibi olmak beni gururlandırıyor. Bunun devamını sağlayacak bir hükümet istiyorum.

Yeri gelmişken; yerli uçak, gemi, otomobil… Hepsi beni mutlu ediyor. Bu projelerin devam etmesini istiyorum. 2 Kasım'da görevi alacak olan partinin bu projelere devam etmesini istiyorum.

Bir başka konu da inanç özgürlüğü…

Benim için kendi dinimi yaşamak önemli. Ailemde bulunan özellikle kadınların inançlarını yaşamaları da önemli. Şimdiye kadar bu konuda büyük adımlar atıldı. Günümüz dünyasında artık herkes daha özgür. Bunun da artarak devam etmesi gerekiyor. Birilerinin başka birilerine tepeden bakarak onları ötekileştirmelerine asla izin vermeyecek, bizim toplumsal değerlerimize sahip çıkacak bir hükümet istiyorum.

Bu saatten sonra başörtüsünü sorun eden bir hükümet asla istemiyorum. Bize toplumsal olarak zaman kaybettiren hiçbir kısır tartışmayı da istemiyorum.

“Dini siyasete alet ediyorlar” diyen birilerinin boyuna dinime küfretmesini hiç istemiyorum.

Sosyal açıdan rahat bir ülke istiyorum. Daha fazla sağlık reformu istiyorum. Eskiden bir kâbus olan devlet hastanelerinin bugünkü durumu fena değil ama bu yetersiz. Çıtanın daha da yükselmesini istiyorum.

Ben de bir işçiyim. Benim gibi işçilerin, memurların, emeklilerin daha iyi şartlarda yaşamasını istiyorum.

Batılı emperyalistlerin önünde diz çöken el pençe divan duran değil, yeri geldiğinde onlara hadlerini bildiren, dik duran bir Türkiye istiyorum.

Daha mı?

Bizden geçti ama çocuklarıma daha kaliteli eğitim istiyorum. Eğitim reformları yapıldı bu ülkede. Yetmez, daha fazlasını yapacak bizi geri götürmeyecek bir siyasi irade istiyorum.

Tarımda, hayvancılıkta, ihracatta dünya markası olacak bir ülkede yaşamak istiyorum. Meyveyi dalından yemek istiyorum. Orman istiyorum, temiz dereler, denizler istiyorum.

İddialı bir hükümet istiyorum.

Tutarlı bir hükümet istiyorum.

Düzeyli bir siyaset istiyorum.

Daha yazacak çok şey var ama buraya sığmayacağını düşünüyorum.

En azından bunları yapacak olan kimse, oyumu ona vereceğim.