Bir kardeşimiz dünyadan bedenen ayrıldığı zaman onun arkasından ne yazılır. Elbette sizde bıraktığı iyilikleri, dünyada iken yaptığı güzellikleri yazılır. Bugünkü yazım da bu gazetede bu şekilde yazdığım ikinci yazı olacak. Daha önce Merhum Kemal Çiftçi abimiz için de yazmıştım. Ne güzel insandı Kemal Çiftçi. Yeni Söz Gazetesi’nden Bülent Çolakoğlu abimiz arayıp da abi yazın gelmedi deyince hazırlamış olduğum yazıyı gönderecektim ama daha göndermeden İHA (İhlas Haber Ajansı’nda) benim haber müdürüm olan Metiner Sezer abimizin vefat ettiğini öğrendim. Ve müsaadenizle kendisi ile ilgili birkaç satır yazmak istiyorum. Amacım sadece Metiner abiyi ya da Kemal Çiftçi abiyi anmak değil, onun şahsında tüm yaşayan şu anda yaşayan kardeşlerimize bir mesaj vermek. Kısaca diyorum ki yaşarken kalplere dokunalım, yaşarken insan yetiştirelim. Yaşayan her kul, insan yetiştirme potansiyeline sahiptir. Yaratan bizi öyle yaratmış zaten.

Metiner Sezer abimiz, ustam ve müdürümdü. İlk İHA’ya başladığım da beni elimden tutup, hayır aynen öyle gerçekten elimden tutup İTO Başkanı Atalay Şahinoğlu ve Mehmet Yıldırım ile bizzat tanıştırdı ve Fahri Sarrafoğlu artık benim muhabirim, ona kefilim dedi. Sonra yine elimden tuttu, İSO Başkanı Memduh Hacıoğlu’nun yanına götürdü ve orda da yine bizzat tanıştırdı kefil oldu. Sene 1993, bilmiyorum bunu başka yapan var mı ama Metiner Sezer abinin bana yaptığı bu alicenanplık, bu güven kıyamete kadar unutulmayacak bir ihsandır. Tekrar Allah Rahmet eylesin. İki yıldır mücadele ettiği hastalıktan bugün vefat ettiğini öğrendim, kederli ailesine sevenlerine ve basın camiasına başsağlığı diliyorum.

Kısaca, değerli basın mensubu kardeşlerim, basında çalışan meslektaşlarım ve tabi ki genel yayın yönetmenleri, müdürler sizde Metiner Sezer abi gibi acaba kaç muhabirin elinden tuttunuz da : “ Bu benim muhabirim bu benim elemanım ona kefilim dediniz.” İnşallah vardır. İnşallah öyle insanların sayısı artsın… Dileğim hangi işi yaparsanız yapın, kefil olacağınız insan yetiştirin.

Selamlarımla