Lozan hakkında umumi değerlendirme - 10

 Hilâfet 3 Mart 1924 tarihinde Ankara'da ilgâ edildi. Fakat şu neticenin husûlü için yapılmış olan pazarlıklar yürütülmüş olan gizli çalışmaların 

çok girift bir tafsilâtı vardır ki; bu yazının nacmine sığdırılamaz. Ancak bu istikametteki en ehemmiyetli adımın Lozan'da atılmış olduğunu söylemek, yanlış olamaz.

En büyüğü hilafet
Lozan müzâkereleri başladığı sırada, M. Kemal Paşa halife olmak istiyor ve Meclis'te Saltanat'ın ilgâsı müzâkerelerinden başlamak üzere, Hilafeti göklere çıkaran konuşmalar yapıyordu. Hatta İzmir İktisat Kongresi 'ni açmaya giderken yol boyu yaptığı konuşmalar ve bu arada Balıkesir Zağnos Paşa Câmii'ndeki hutbesi herkesçe bilinmektedir.

Diğer taraftan İsmet Paşa da Lozan'da her vesîle ile aynı istikamette beyanatlar veriyordu. Bunun üzerine şüphelenen ve yeni Türk idaresinden eski vaadleri istikametinde hareket etmeyerek, Hilafeti yıkmayacağı düşüncesine kapılan Gürzon bir deneme yaptı. Fahreddin Paşa 'nın emniyet mülahazası ile Medine'den getirttiği "Mukaddes Emânetler"in geriye iâdesinin lüzumundan bahseden bir konuşma yaptı.

İnönü 'nün buna cevabı çok sert oldu. Bu cevap M. Kemal Paşa'nın Hilafeti yıkmayacağı ve halife olmak isteyeceği yolundaki kanaatleri takviye edince, Lord Gürzon, İsmet Paşa 'nın müşâviri Hayim Naum Efendi'yi çağırdı ve onun vasıtasıyla Hilafet yıkılmadıkça, sulh olmayacağını bildirdi. İsmet Paşa buna re'sen karar veremezdi. Bu sebeple Hahambaşı Hayim Naum Efendi İzmir'e geldi ve durumu M. Kemal Paşa 'ya anlattı.

Bunun üzerine İzmir'e gelinceye kadar yollarda her vesile ileHilafeti methetmiş olan M.Kemal Paşa İzmir İktisat Kongresi'nin açılış konuşmasında bu plağı tersine çevirerek, Hilafet ve halifelere veryansın etti. Bununla da kalmayarak daha tek başına verdiği bir kararla, henüz sulh olmadan, ordunun bir kısmını terhis etti.

O sırada Lozan Konferansı kesintiye uğramış, murahhaslar Türkiye'ye dönmüşlerdi. Ankara'ya gitmekte olan İsmet Paşa 'nın treni Eskişehir'de bekletildi. M. Kemalkendisine mülâki olunca, ha reket edildi. Ondan da mütebaki tafsilât alınınca, Hilafetin ipini çekmek kararı verildi.

İsviçre Lozan Üniversitesi

Bunun safha safha gerçekleşme şekli de mevzuumuz hâricidir. Ancak bilahare "Lozan Zafer mi, Hezimet mi?" isimli eserimizin üçüncü cildinde bütün tafsilât bulunacağın dan şimdilik bu kadarla iktifa ediyoruz.

Patrikhâne
Patrikhâne ve yerli Rumlar'ın, huzur ve sükun içinde ya şadıkları vatanımıza, hıyânetlerinin tarihi çok eskidir. Ancak, I.Cihan Harbi ve Türk-Yunan Harbi esnasında bu hıyânetler akla durgunluk verecek bir şekle varmıştı. Din adamlarına ve dinî müesseselere tanınan masuniyeti sûistimal ederek, papazlar birer tedhiş militanı ve kiliseler silâh deposu hâline getirilmişti.

Mütârekede daha Müttefiklerin İstanbul'un işgali gerçekleşmeden, Patrikhâne'nin kapısına çift kartallı Bizans bayrağı çekilmiş ve güya Ayasofya'ya asılmak için çanlar bile hazır edilmişti. Türk düşmanlığı kazanının kaynatıldığı, bir fitne yuvası hâline gelen Patrikhâne'nin Lozan'da alınacak bir kararla, Türkiye hâricine çıkarılması hususunda, TBMM'den sokaktaki adama kadar tam bir ittifak mevcuttu. Murahhaslar da önce bu istikamette beyanda bulunmuş fakat daha sonra hem İnönü ve hem de Dr. Rıza Nur bu talepten vazgeçerek Patrikhâne'yi ibka etmişlerdir.

İnönü , Patrikhâne'yi Lord Gürzon'a bir doğum günü hediyesi olarak bağışlayıp hediye ederken, Dr. Rıza Nur da Lord Gürzon 'un muavini Nikolson ile yaptığı bu husustaki pazarlığı, say falar dolusu ve safiyâne bir sûrette anlatmaktadır.

Lozan Muâhedenâmesi'ne bir madde olarak girmeyip, zâbitlarda kalmış olan bu husustaki münakaşalar, havanda su dövmekten ileri git memiş ve bizi yine de zuhur edecek bir fırsatta arkadan hançerlemeye amâde bulunan bu uğursuz müessese, bütün teşkilat ve husûsiyetleriyle muhafaza edilmiştir.Türkiye'de yaşayan gayr-i müslim ekalliyetler, Müslümanlar'a nazaran imtiyazlı bir zümredirler.

O gün Türkiye'de İslâm Hukuku'ndan yapılmış olan Mecelle mer'idi. Bunu kendi din ve örflerine aykırı bulan Müttefikler, Hıristiyan ekalliyetler için ayrı bir kanun yapılması mecburiyetini öne sürmüş ve bu husus Lozan Muâhedenâmesi'nin 35. maddesinden itibaren "Ekalliyetlerin Himâyesi" başlıklı bölümde serâhaten ifadesini bulmuştur.

Aramızda yaşayan bir avuç Hristiyana, onların dinlerine aykırı olan İslâm Hukuku'nu tatbik etmeyerek ayrı bir kanun yapmayı insan hakları cümlesinden sayıp bunu muâhede metnine dere eden Yeni Türkiye idarecileri, acaba 1926'da bayrağı Haç olan İsviçre'nin medenî kanununu resmen kabul ile, Müslümanlar'a cebren tatbik ederken, bu insan haklarına saygı lüzumunu nasıl olup da unutmuşlardı? Yoksa insan hakları sırf Hristiyanlar için mi mevzubahistir? Türkiye gerçekleri muvâcehesinde hâlâ böyle söylemek de kabildir.

Hıristiyanlar, Lozan Muâhedenâmesi'ne göre pazar günü (o zaman resmî tâtil cuma günü idi) bir resmî muâmeleyi ifa etmemekten, çağrıldıkları mahkemelere gitmemekten veya bir resmî tebligatı kabul etmemekten dolayı muâheze olunamazlar ve hiçbir haklan zâyi olmaz!.. Yine Lozan Muâhedenâmesi'ne göre Hristiyan ekalliyetler Türk mahkemeleri huzurunda Türkçe konuşmaya mecbur değillerdir üstelik. Hükûmet onlar için, tercüman bulundurmak zorundadır.

Kırk yıldan fazla Türkiye'de yaşamış olan PatrikAtenagoras, Yassı Ada Muhakemeleri'inde şahitlik ederken bu sebeple Rumca konuşmuştur.Türk Hükûmeti, Lozan Muâhenâmesi'yle gayr-i müslim azınlıklara tanınmış olan hakları, değiştirecek veya onlara üstünlük ifade edecek kanun çıkartamaz.

Hakimiyeti Milliye Gazetesi, Lozan Barış Antlaşması'nın imzalandığı haberini veriyor. 25 Temmuz 1923

Yüzellilikler Meselesi 

Harp esnasında bizi arkadan hançerlemiş olan gayr-i müslim ekalliyetlerin sulhtan sonra cezalandırılmasından korkan Müttefikler, Türk murahhaslarını bir umûmî af protokolü imzalamaya icbar edince, bizimkiler bnuna yanaşmadılar. Uzun münâkaşalar sonunda anlaşıldı ki; bizimkilerin afvetmek istemedikleri ihânet etmiş olan gayr-i müslimler değil, yeni Türkiye idarecilerinin şahsî muârızlarıdır. Fakat kimler afvedilmeyecekti? Hangi suçları işleyenler? Lozan'daki murahhasların bunu bilmesine imkân yoktu.

Dünyanın her yerinde aftan istisnalar, suç nevi tasrih olunarak yapılır, bizimkiler buna yanaşmak istemiyorlardı. Böylece muğlak bir muhteva içinde münâkaşa edilirken, bizimkilerin tahminen yüzyüzelli kişi kadar olabilecek şahsî muârızlarını gayr-i hukuki bir sûrette istisna etmek istedikleri anlaşılınca ve bu hususta hazır bir liste de olmayınca, Lozan'ın eklerinden biri olan af protokolüne bundan yüzelli kişinin istisna edildiğine dair bir hüküm ilâve edildi.

Türkiye'ye dönüp geldikten sonra, yazboz tahtası gibi birinin ilâvesi diğerinin kayırıp listeden çıkartması gibi yazıp bozmalarla yüzelli kişilik bir liste vücuda getirilmiş ve bunlar aftan istisna edilmiştir. "Yüzellilikler" denilen ve çoğu vefatlarına kadar vatancüda kalan bu insanların Şeyhülislam'dan köylü Mehmed Ağa'ya kadar aralarında kimler yoktur? Çoğu bir içtihat farkına, rekabet hissi ve intikam duygusuna kurban gitmiş olan şu insanlarla ilgili hakikat, yeni Türkiye'nin hukukî ayıplarından biridir.

Adlî Murâkabe
Türkiye, Hristiyan Batı Dünyası'na güven vermek için Avrupa hukukçu larından teşekkül eden bir grup insanı Türkiye'ye dâvet edip onlara resmen ve dolgun ücretlerle Türk adliyesini murakabe ettirmeyi kabul etmiştir ki, bu da haysiyet kinci bir hadise olarak Lozan'ın mânevî kayıplarından birini teşkil eder.Buraya kadar yazdıklarımızın hulasası şudur ve aksine zorlamalara rağmen, istikbalin tarihçisinin Lozan hakkında vereceği hüküm de bundan ibaret olacaktır:

Lozan muazzam imparatorluk mirasının han-ı yağması (yağma sofrası) dır. Türk'ün şahsında İslâm'dan intikam alınarak bütün bir İslâm Dünyası'nın başsız bırakılmasıdır! Lozan'ın getirdiği; Adalarla Yunan stratejik çemberine alınmış, iktisadî kaynaklardan mahrum bırakılmış, her türlü ünvan ve sıfatı yolunmuş, gayr-i tabii hudutların çizdiği küçük bir Türkiye'dir.

Yeniden büyük devlet olma imkân ve ümitleri istikametinde yürürken, Lozan'ı değiştirmedikçe "Büyük Türkiye"nin şafağı sökmeyecektir...

Ve minallâhi't-Tevfîk (Muvaffakiyet Allâh'tandır.)

Lozan Barış Antlaşması gereğince Türkiye'deki Rumlarla, Yunanistan'daki Türklerin mübadelesini sağlamak amacıyla kurulan Mübadele Komisyonu, Ortadaki kalpaklı şahıs Tevfik Rüştü Aras'tır.

Devamı Yarın...