Umudum çocuklarda daha çok. Ülkemizi, medeniyetimizi ve insanlığı, düştüğü çeşitli girdaplardan, pisliklerden Allah'ın yardımıyla inşallah onlar kurtaracak diye inandım. Onun için, bir ya da birkaç sene sonrasının gençleri olacak çocukları önceledim eğitimde. En güçlü yetişkinlerin de yapmakta zorlanacağı kritik önemde özgün özellikleri, “oyun gibi”likle “ciddiyet” iç içe, önce onlara kazandırmayı hedefledim. Çünkü onlarda, çeşitli yollarla ne kadar bozulmaya çalışılsa da, henüz bozulmamış veya az, çok az dejenere olmuş pırıl pırıl fıtratlar var.

Aynaya baktım, başka aynalara baktım ve hüzünlendim, hüzünleniyorum uzun uzun… Kabıma sığamadım ve yer yer şiire döktüm duygu, düşünce ve dualarımı. İşte onlardan biri:

            ÇOCUKLAR BU OYUNU OYNASIN

            Melek gönder çocuk görünümünde,

            İyiliğin destanını yazsın!

            Büyüyünce de sonra, iyiliği

            Kürenin üstüne kazsın!         

            Oyun oynasın çocuklar

            Dünyanın üzerinde;

            Kötülüğü bitirmenin,

            İyiliği getirmenin

            Oyununu yazsın!..

            Çocuklar ve büyükler şimdi nelerle oynuyorlar, niçin ve bu gidişler nerelere?.. Akl-ı selimle azıcık düşünülse, hızla çok şeyler değişir…

            Kim, ne yaparsa yapsın, değişecek inşallah!..

Gönülden selam, sevgi, saygı, dua ve dua taleplerimle!..