21 Şubat 1962: Albaylar cuntası tarafından genelkurmay başkanına muhtıra verilmesi

Verilen muhtıra üç maddeden ibaretti. Muhtıra, tayinleri yapılan subayların geri iadesinden başka, Genelkurmay İkinci Başkanı Memduh Tağmaç ve Milli Birlik Komitesi üyesi iki Generalin istifasını istiyordu.

Albaylar Cuntası'nın mensupları ‘Biz iktidar için silah arkadaşlarının kanına susamış insanlar değiliz. Ancak bu durumdan bu vazifeyi çıkardık' şeklinde sonraki yıllarda da sıkça gündeme gelecek bir başka açıklama getiriyorlardı.

Öte yandan Darbe lideri Cemal Gürsel de olanlardan son derece rahatsızdı. Samimi gördüğü bazı dostlarına içini döküyor, can emniyeti olmadığını söylüyor, daha ileri giderek “Çankaya'daki muhafız taburuna güvenemediğini itiraf ediyordu”  (Erkanlı,1972:307)

Darbeci Albay Aydemir,  1960 darbesinden sonra aktif görev almış bir subaydı. Menderes ‘idamdan kurtulur' diye askeri hücumbota darağacı dahi kurmuşlardı. Talat Aydemir'in, savunması da ilave edilerek yayımlanan ‘Hatıratım' kitabında bu anlamda ilginç notlar da yer alır: "Cemal Gürsel, Yassıada Komutanı Tarık Güryay'a telefon etmiş 'İnfaz durdurulsun, yeni bir doktorlar heyeti gönderilecek' demişti. Bunun üzerine Güryay derhal durumu Altay Ömer Egesel'e bildirmiş. Egesel hemen telaşlanmış 'Aman, kurtaracaklar, götürüp asalım' demiş. O zaman Örfi İdare Kumandanı Cemal Tural ve Garnizon Komutanı General Faruk Güventürk'e vaziyet bildirilmiş. Onlar da “Acele edin” demişler. Derhal iki tane hücumbot hazırlanmış. Hatta hücumbotlardan birinde darağacı da kurulmuş, ne olur ne olmaz, İmralı'ya gidinceye kadar yolda telsiz ile bir emir gelirse (idamın durdurulması için) o zaman hemen yolda hücumbotta idamı infaz ederiz diye tertibat aldırmış."(Aydemir,2010)