3. Süvâri Fırkası Kumandanı Binbaşı Vecîhî Bey’in kitabı

Filistin Cephesindeki 4. Ordumuza tâbi 3. Süvâri Fırkasının vek̃âleten Kumandanlığını deruhde eden Erk̃ânıhar̃b Binbaşısı Vecîhî Bey’in 1921’de Matbaa-i Askeriye’de basılmış kitabında, Hezîmet sonrasında Osmanlı tarafında yaşananlar hakkında mühim bilgiler var.

Mersinli Cemâl̃ Paşa, onun başında bulunduğu süvâri fırkasına, ric’at̃ esnâsında –evvel emirde- 7. Ordu ile 8. Ordu bak̆iyesini düşmandan korumak için dümdârlık vazîfesi vermiştir. 3. Süvâri Fırkasının -pek mahdûd sil̃âhlarla ve sahîhan aç-bîil̃aç bir hâl̃de- çarpışan askerleri,  bu vazîfeyi hakkıyle îfâ etmişler, askerlerinin büyük kısmı şehîd veyâ esîr düşmüş üç ordunun –hiç olmazsa artakalanlarının- Şam’a ric’at̃inde büyük yararlıklar göstermişler, 21 il̃â 30 Eyl̃ûl̃ 1918 târihlerinde, 11 günlük destânî bir mücâdeleyi müteâk̆ib, nihâyet, Şam’ın düştüğü 30 Eyl̃ûl ̃1918 günü, Şam civârında, kahramanca muhârebe ettikden sonra, takrîben yüz kişi kalmış olarak ve tükenmiş bir hâl̃de, düşmana teslîm olmuşlardır.

Ric’at̃ esnâsında tâk̆îb ettikleri güzerg̃âh ve on bir gün zarfında yaşadıkları hakkında verdiği mâl̃ûmâttan aşağıda naklettiğimiz pasajlar, Necip Fazıl ile Cevat Rifat’ın iddiâlarını değerlendirmiye yardımcı olacak mâhiyettedir. Kitabdan, en fazla aydınlatıcı vasıfta olan mâl̃ûmâtı nakletmiye dikkat̃ ettik.

Vecîhî Bey’in müşâhedesine nazaran, Osmanlı Ordusunun hezîmete uğramasının mühim bir sebebi, onun, bütün Har̃b boyunca, hep Almanların menfâatine göre kullanılmış olmasıdır… Almanlar, Türkleri tahk̆îr ediyor ve her tarafta imtiyâzlı muâmelesi görüyorlar… Askerlerimiz yarı aç, yarı çıplak savaşırken, sıhhiye imk̃ânlarından mahrûm bulunurken, öyle ki yaralandıkları zaman, çok kerre ölüme terkedilirken, onlar, günlerini, âdetâ bir elleri yağda, bir elleri balda geçiriyorlar… Ric’at̃ esnâsında dahi, Osmanlı askerleri ve âileleri çâresizlik içinde kıvranırken, kendileri, trenlerle, hattâ askerlerinin ev eşyâsını dahi taşıyor, Türkleri ise trenlere bindirmiyorlar…

Arablara gelince, Vecîhî Bey, Almanlara karşı duyduğu nefreti onlara karşı da duyuyor… Arablar, toptan, ihânet hâl̃inde, düşmanla işbirliği yapıyor, onların saflarında savaşıyor, onlara beşinci kol vazîfesi görüyorlar… Vecîhî Bey, hiçbir tefrîk gözetmeden, ısrârla “Arab ihâneti”nden bahsediyor… Ne var ki, Milletimizi bir fel̃âketten öbürüne sürükliyen, bu meyânda, Ordumuzu, kendisinin tasvîr ettiği şekilde, Almanların pençesine düşüren en büyük hıyânet şebekesinin, mâhûd İttihâdcı çetesi olduğu vâkıasını es geçiyor!

Es geçiyor, zîrâ, Mustafa Kemâl̃’in, Ali Fuad Cebesoy’un, İsmet İnönü’nün muhibbi olan, buna mukâbil Mersinli Cemâl̃ Paşa’dan hiç hazzetmiyen Vecîhî Bey, maâlesef, L̃aik zihniyetli bir insandır; kitabı dikkat̃le mütâl̃aa edildiğinde, bu cihet, hemen dikkat̃i çekiyor… Yazık ki kahraman süvârilerimizle berâber onca gayret gösteren, binbir meşakkat̃e katlanan Vecîhî Bey, onlarla aynı Îmânı paylaşmıyordu!

(https://www.istanbulmuzayede.com/en/product/528976/filistin-ric-ati-vecih%C3%AE-istanbul-1337-[1921]-asker%C3%AE-matbaa-90-sayfa; 18.1.2023)

Mersinli Cemâl̃ Paşa’nın kumandası altındaki 4. Orduya tâbi 3. Süvâri Fırkasının (vek̃âleten) Kumandanı Erk̃ânıhar̃b Binbaşısı Vecîhî Bey’in Filistin Hezîmeti hakkında, İstanbul’da, 1337 / 1921’de, Askerî Matbaa’da basılmış 90 sayfalık kitabı: Filistin Ric’at̃i… Ne yazık ki Ric’at̃ esnâsında büyük yararlıklar göstererek 7. Ordunun nisbeten az zâyiât ile ric’at etmesine imk̃ân sağlıyan 3. Süvâri Fırkasının Kumandanı, askerleriyle aynı Îmânı paylaşmıyordu…

***