Selahattin Dinsever Hoca’ın ardından

 

-TEBLİĞ EDERLER, TEMSİL EDERLER-

 

Her biri birer peygamber varisi olan alimler, akıllarının erdiği, dillerinin döndüğü ve güçlerinin yettiği nispette doğdukları ve yaşadıkları şehirlerin insanlarına hakkı ve hakikati olduğu gibi tebliğ ederler. Tebliğ ettikleri hak ve hakikati bizzat yaşayarak temsil ederler. Ulaşabildikleri insanları yakin iman, sahih bilgi, salih amel ve güzel ahlaka teşvik ederler. Hocalarından aldıkları o kutlu emaneti talebelerine tevdi ederler. Her zaman ve zeminde herkese iyiliği, doğruluğu, güzelliği telkin ederler. Yeryüzünün adil şahitleri olarak  hakkı sahibine teslim ederler. Bütün insanlığa hidayet ve istikameti teslim ederler. Vefatlarından sonra amel defterlerini açık tutacak faydalı eserler telif ederler.

İçinde yaşadıkları toplumda huzur ve güveni tesis , sevgi ve barışı temin ederler.

 

ADETA DÜNYAM YIKILDI

Bingöl diyarından gelip, Bereket şehri Tarsus’ta uzun yıllar imam hatiplik yapan 7’den 77’ye herkes tarafından tanınan, sevilen ve sayılan örnek  bir imam hatip, sağduyulu bir kanaat önderi ve değerli bir dava adamı olan Selahattin Dinsever hocamın Dar-ı Beka’ya irtihalini telefonla öğrendiğim o Perşembe sabahı adeta dünyam yıkıldı.  Bir anda herşey gözümde küçüldü, içim daraldı, canım sıkıldı.

 

AĞLATAN HATIRALAR

 

Merhum Selahattin Dinsever hocamız ile farklı bir yakınlığımız, sıkı bir gönül bağımız, bambaşka bir hukukumuz ve bütün bunların hasılası olarak da kendisi ile nice hatıralarımız vardı. Düğünlerde, taziyelerde, konferans ve programlarda az mı birlikte olmuştuk. Hey gidi günler!Meğer o günler ne safalı günlermiş!

Merhumun vefat haberini aldığımda Aksaray Metro istasyonundan Fatih Camiine doğru yürüyordum. Sofular Camiine kadar ancak gelebilmiştim. Çünkü aldığım bu acı haberin etkisi ile Kıvırcık Ali’nin ifadesi ile ‘’Yol tükenmiş ben de tükenmiştim.’’

Sofular Camiinin avlusunun serinliği ve içinde kaybolup gittiğim hatıraların derinliği beni epey ağlatmış hayli inletmişti.

 

NEREYE GİDİYORSUN HOCAM?

Yasinler, Fatihalar ve dualarla birlikte şu cümleler döküldü dilimden:

‘’Kıymetini bilemedik diye bizi terkedip gitmen mi lazımdı hocam?  Bizi kimlere bıraktın hocam? haydi söyle hocam Çukurova’nın o kavurucu sıcaklarında  biz hangi ulu çınarın gölgesinde gölgeleneceğiz? Hocam böyle bırakıp gittin. Bizi zorlayan, müşkil meselelerimizin fetvalarını kim verecek? Birbirlerinin üzerine yürüyen insanları kim kucaklaştıracak? Darı Bekaya irtihal eden kardeşlerinin mezarları başında onlara son telkini kim verecek?

 

HAYATINI ÖZETLEYEN SÖZ

Din görevlileri için söylenen meşhur bir söz vardır: ’’Hocanın emeklisi değil, rahmetlisi olur’’

Merhum Selahattin Dinsever hoca hayatıyla  bu sözün manasını tam anlamıyla doldurmuş bir büyüğümüzdür. Bir defasında bana imamlığıyla ilgili bir hatırasını şöyle anlatmıştı:

‘’Görev yaptığım Mithat Paşa camii imam hatipliğinden emekli olmuştum. Cemaat benim emekli olduğumu tam alt ay sonra öğrendi. Çünkü ben onlara emekli olduğumu söylememiş, yeni bir imam gelinciye kadar görevimi aksatmadan, sürdürmüştüm.’’

 

DERTLİYDİ,GAYRETLİYDİ,FAZİLETLİYDİ

 

Kadim ilim geleneğimizin son temsilcilerinden biri olan Merhum Selahattin Dinsever hocamız dört mezhepten rahatlıkla fetva verebilecek derecede bir alimdi. Merhum ilmiyle amil, ahlakıyla kamil fazıl bir şahsiyetti. Halis,muhlis bir ilim dava ve gönül adamı idi. O ulaşılabilir, görüşülebilir, konuşulabilir, uzlaşılabilir ve anlaşılabilir bir ilim adamıydı. Kendisi bir şeyh değildi. Fakat evi tam bir dergah gibiydi. Merhum dertliydi, gayretliydi, muhabbetliydi, faziletliydi, çok kıymetliydi. Doğuyla Batı, geçmişle gelecek, zengin ile fakir arasında sağlam bir köprüydü. Siyasi düşüncesi ve ticari faaliyetleri onun özgül ağırlığına zerre kadar zarar verememişti. Her konuşanı dinler, davet edene gider, sorana da mutlaka söylerdi.

 

BİR TEKLİFİM VAR

Geride hoş sada bırakarak güzel atlara binip giden, ilim, kültür, sanat, devlet ve edebiyat adamlarımıza karşı mühim bir vazifemiz var: İsimlerini yaşatmak, emanetlerine sahip çıkmak.

 Bu cümleden olarak özelde Tarsus’ta, genelde Türkiye’de ardında hayırlı izler ve eserler bırakmış büyüklerimizin isimleri, doğdukları ve yaşadıkları şehirlerin cadde, sokak, cami ya da okullarına verilerek yaşatılmalı. Son yarım asırda Tarsus’ta ciddi manada iz bırakan 3 ilim adamı var. Merhum Hilmi Türkmen, Selahattin Dinsever be hâlâ hayatta olan Abdürrezzak Öz hocalarımız.

Bunlar bizim şehrimize uzun yıllar hizmet eden değerlerimiz. Bereket şehri Tarsus’un etkili ve yetkili kurum ve kuruşlarının duyarlı başkan ve yöneticilerinin yukarıda zikrettiğim isimler ve buna benzer şahsiyetlerin isimlerinin bugünden yarına taşınması noktasında ellerinden gelen gayreti göstereceklerini düşünüyorum. Merhum Selahattin Dinsever hocamızın bir fiil 27 yıl görev yaptığı Mithat paşa Camii’ne isminin verilmesi bu bağlamda ne kadar  ne güzel olur.

Darı bekaya irtihaliyle hepimizi derin bir teessüre gark eden muhterem Selahattin Dinsever hocamıza Cenab-ı Hak’tan  nihayetsiz rahmetler niyaz ediyorum.

Mekanı cennet, makamı Âli olsun…

Makberi nurlarla dolsun…Hepimizin Başı Sağ olsun!