Bugün insana değer vermekten bahsedelim. Evet değer veriyoruz ama öldükten sonra. Neden hayattayken göstermiyoruz? Kısa bir hikâye anlatayım. Hoca üniversitede insana değerle ilgili ders verecek. Cebinden 50 dolar çıkararak bu parayı kim ister diye soruyor. Herkes el kaldırıyor. Sonra parayı büküyor, buruşturuyor yine soruyor. Şimdi kim ister? Yine hepsi el kaldırıyor. Parayı ıslatıp yere atıyor bir de üstüne basıyor. Açıp tekrar soruyor.

Yine herkes parayı istiyor. Parayı büktüm, ıslattım ama hala niye istiyorsunuz diye soruyor. Bir öğrenci “ne yaparsanız yapın onun değeri değişmez ki ta ki onu yırtıp yok edinceye kadar “diyor. Hoca ilk ders olarak diyor ki “insan da değerlidir, düşse de, hata da yapsa değeri eksilmez” diyor. Allah bize akıl, feraset vermiş. Hata yapma, tövbe etme imkânı da vermiş. Öyleyse değersiz insan yoktur, değerini bilmeyen insan vardır. Rabbim bize değerimizi ve tüm insanlığın değerini bilmeyi nasip etsin. Allah tin suresinde buyuruyor “ insanı biz Ahsen’i takvim üzere yarattık, sonra insan aşağıların aşağısına doğru gitti. Hatta hayvandan da aşağı oldu”.

Nasıl para, altın, mücevher yere düşmekle değerini yitirmiyorsa insan da hata yapmakla, ya da zaaflarına yenik düşmekle değerini kaybetmez. Peygamberimiz “sizden biriniz kuyuya düştüğü zaman ne yaparsınız diye soruyor. İp atar yardım ederiz diye cevap verilince o zaman hata, kusur işleyen kardeşinize de yardım edin, dışlamayın” diyor. Rabbim onu örnek alıp, insanın ve insanlığımızın değerini bilmeyi nasip etsin inşallah.