-Merhum Şükrü Karakaya’ya rahmetle-

 

“Sordum sarı çiçeğe, kırkları bilir misin? Çiçek eydür; ey derviş, kırklar Allah yâridir.” Yunus Emre

Bu seri, emanetini teslim edip sırlanmadan evvel, karşılaştığı derviş namzetine gönlünü açan bir

dervişin, yolda gördüklerini aktardığıdır. Yaşanmıştır.

 

Bu yazı dizisinde talibi ve matlubu mezc olmuş olarak görebilir, soranla cevaplayanın hemdem,

hemrâh ve hatta gümrâh yürüyüşüne tanıklık edebilirsiniz.

 

Derviş ve namzet temsilleriyle aktardığım cümleler, umulur ki sadırlara şifa olur.

 

Namzet: Selamunaleyküm. Nasılsınız efendim?

Derviş: Aleykümselam. Sağ olun şikayet yok. Siz nasılsınız?

Namzet: Elhamdülillah biz de iyiyiz. Rahatsız etmiyorumdur inşallah.

Derviş: Şikayetin olmadığı yerde n’olur?

Namzet: Epeydir sohbet edemez olduk. Özledik gayrı.

Derviş: Sağ olun.

Namzet: Siz de efendim. Özlediysek sebebi sizin güzelliğiniz.

Derviş: Gönüller birdir.

Namzet: Bunu söylediğinize sevindim. Aslında şu anda konuyu aşk bahsine getirip, şöyle etraflıca bir aşk sohbeti dinlemek isterim sizden.

Derviş: Allah Allah Allah Allah Allah Allah Allah Allah Allah Allah Allah Allah Allah Allah Allah Allah Allah Allah Allah Allah Allah Allah Allah Allah Allah Allah Allah Allah Allah Allah Allah Allah Allah Allah Allah Allah Allah Allah Allah…

Namzet: Subhanallah!.. Nasıl böyle on ikiden vurmayı başarıyorsunuz? Öyle güzel ifade ettiniz ki. Maşallah...

Derviş: Kendi bilir.

Namzet: Hem de her şeyi.

Derviş: Evet.

Namzet: Peki, cüzi miktar da olsa biz nasıl bilebiliriz, öğrenebiliriz?

Derviş: Öğreticiler vardır. Herkes bir okula gidiyor.

Namzet: Aslında merak ettiğim bu değil. Elhamdülillah biz de bir okula kayıt yaptırdık ve oraya gitmenin, hele hele bu devirde, elzem olduğunu da biliyoruz. Buna rağmen okulun en haylaz, en serseri, en tembel talebesi olmak da neyin nesi? Bunu anlamıyorum.

Derviş: Talebenin notu, okuldan sorulur. Okuluna sor.

Namzet: İyi de okul, en haylaz, en serseri, en tembel öğrencisi için en iyi ne söyleyebilir ki? O öğrenci hakkında ne kadar iyi bahsedebilir ki?

Derviş: Ne olursa olsun o, o okulun talebesidir.

Namzet: Talebe olmak kâfi demek… Haylaz bile olsa...

Derviş: Okula tâbi.

Namzet: Allah, girdiğimiz okullarımızdan en iyi dereceyle mezun olmayı nasip etsin.

Derviş: Cümlemizi.

Namzet: Hem iyi bir not ortalamasıyla mezun olursak öte tarafta zorlanmayız değil mi? Bi’ nevi kalifiye eleman oluruz.

Derviş: İnşallah.

 

(Devam edecek)